Jak już podkreślono wcześniej, chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie Chlamydiales. Są to bakterie wewnątrzkomórkowe, które nie mają własnego ATP i muszą wykorzystywać ATP osoby zakażonej. Po dostaniu się do organizmu gospodarza przyczepiają się do jego komórek, by do nich wniknąć. Zakażeniu boreliozą często towarzysza zakażenia innymi bakteriami, również przenoszonymi przez kleszcze. Jedną z nich chlamydia. Gatunki chlamydii. Przy koinfekcjach boreliozy wyróżniamy dwa typy chlamydii. Jest to chlamydia układu oddechowego o nazwie chlamydia pneumoniae oraz chlamydia układu moczowego, o nazwie chlamydia trachomatis. Salmonelloza. Chorobę, którą zarażenie się jest kojarzone przede wszystkim ze spożywaniem surowych jajek, można złapać również od gołębia, głównie w wyniku kontaktu z jego odchodami, a także za sprawą pogryzienia przez pasożyta (np. obrzeżka), który przeniósł się z tego ptaka na człowieka. Objawy zarażenia bakterią Choroba kociego pazura powodowana jest przez laseczki bakterii Bartonella henselae i Bartonella clarridgeiae (laseczki wewnątrzkomórkowe). Zakażenie pojawia się na skutek ugryzienia lub zadrapania przez kota. Odnotowano również przypadki zachorowań wskutek polizania przez kota rany/uszkodzonej skóry. Tężec - choroba powodowana przez bakterie. Tężec nie jest zakaźny, tj. nie rozprzestrzenia się z człowieka na człowieka. Jeśli bakterie dostaną się do wnętrza ciała, np. poprzez ranę, ugryzienie lub poważne oparzenie, tężec może rozprzestrzeniać się na układ nerwowy, a następnie na mięśnie. Choroba dekompresyjna może wystąpić u każdego nurka, który wdychał sprężone powietrze na głębokości i pozostał na tej głębokości przez dłuższy czas. Może również dotyczyć osób, które nie są nurkami, ale pracują ze sprężonym powietrzem lub oddychają sprężonym powietrzem podczas pracy (na przykład piloci zawodowi). Zapalenie oczu (Conjunctivitis): Zapalenie powiek i spojówek, często wywołane przez bakterie lub wirusy. Objawia się zaczerwienieniem, opuchlizną i wydzieliną z oczu. Wirusowa choroba gołębi (Pigeon Paramyxovirus): Powoduje problemy z koordynacją, drgawki, obrót głowy i paraliż. Jest wysoce zaraźliwa i często śmiertelna dla ptaków. Początkowo pojawiają się objawy grypopodobne – gorączka, osłabienie czy bóle mięśniowe. Następnie dochodzi do rozwoju stanów zapalnych górnych dróg oddechowych spowodowanych przez Chlamydia pneumoniae. Objawy zależą od postaci zakażenia i mogą obejmować katar, ból gardła i kaszel, chrypka, ból ucha. Bakterie z rodzaju Brucella znajdują się w wydalinach i wydzielinach zakażonych zwierząt, w mleku, moczu, płynie owodniowym. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (mięso bez obróbki termicznej, surowe mleko i przetwory z niepasteryzowanego mleka), przez skórę, spojówki i błony śluzowe wskutek kontaktu bezpośredniego z chorym zwierzęciem lub (rzadziej) drogą wziewną. Jersinioza – odzwierzęca choroba zakaźna powodowana przez bakterie Yersinia enterocolitica (w większości z biotypów 2, 3 i 4 oraz serotypu O3, O8, O9 i O5,27) i Y. pseudotuberculosis ( pałeczki rodencjozy, głównie serotypów I i III). BIxkZ. Niektóre choroby weneryczne są o tyle bardziej niebezpieczne, że nie powodują żadnych objawów. Sprawia to, że chorzy praktycznie często nie wiedzą o zakażeniu, a wszystkie swoje objawy traktują jako przypadkowe zdarzenia, spowodowane np. przeziębieniami. Tymczasem np. chlamydioza może powodować groźne powikłania, jeśli nie jest na czas zdiagnozowana. A do odpowiedniej diagnostyki dochodzi niezwykle rzadko. Chlamydioza – groźne bakterie i… brak objawów Chlamydioza jest chorobą bakteryjną – w sumie aż trzy szczepy odpowiedzialnej za jej pojawienie się bakterii mogą być groźne dla człowieka, ale tylko jeden szczep przenosi się drogą płciową. Do zakażenia chodzi najczęściej wskutek stosunku. Choroba ta jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy chlamydiozy często są niejednorodne oraz niejasne – nie przekazują konkretnego komunikatu o zarażeniu tymi właśnie bakteriami. Co więcej, u dużej ilości osób zakażenie chlamydiozą może być uśpione – wówczas bakterie nie powodują uszczerbku na zdrowiu chorego, ale przenoszą się na inne osoby. W ten sposób teoretycznie zdrowa osoba może okazać się źródłem groźnego zakażenia. Czasami pojawiają się objawy chlamydiozy, które jednak trudno uznać za jednorodne. Jest to np. pieczenie podczas oddawania moczu czy też podrażnienie i zaczerwienienie narządów płciowych. U kobiet może dochodzić do obfitych upławów, bądź pojawienia się dodatkowych krwawień między miesiączkami oraz podczas i po stosunku. Gdy choroba obejmuje organizm, pojawiają się bóle podbrzusza, a nawet schorzenia związane z nieprawidłowym działaniem wątroby. Diagnostyka, leczenie i powikłania chlamydiozy Do wykrycia chlamydiozy, przez brak jednorodnych objawów, dochodzi dość rzadko. Aby stwierdzić ze stuprocentową pewnością obecność tych bakterii, niezbędne jest pobranie wymazu z cewki moczowej bądź pochwy, a także wykonanie dość kosztownego badania krwi z oznaczaniem immunoglobulin. Leczenie chlamydiozy Leczenie chlamydiozy przebiega zazwyczaj ze stosowaniem antybiotyków, które zostają dobrane na bazie antybiogramu. Istotne jest to, aby oboje partnerzy seksualni byli poddawani leczeniu – w innym przypadku bowiem dochodzi do zakażenia wtórnego. Chlamydioza w późnym stadium powoduje wiele poważnych schorzeń, zwłaszcza w organizmie kobiety. Może zaburzać wydzielanie hormonów, powodować cysty na jajnikach czy zmiany w obrębie stawów i układu nerwowego. W poważnym przypadkach prowadzi do bezpłodności. Istotne jest to, aby doprowadzić do jasnej diagnostyki: w przewlekłym zakażeniu organizm może wykazywać objawy zbliżone np. do astmy czy reumatoidalnego zapalenia stawów. Bibliografia 1. Smith trachomatis and invasive cervicalcancer: a pooled analysis of the IARC multicentric casecontrol study, Int J Cancer, 2004 2. K. Radcliffe (Chairman), I. Ahmed-Jushuf, J. Welch, M. Fitzgerald, J. Wilson, Association for Genitourinary Medicine and the Medical Society for the Study of Venereal Diseases, 2002 3. M. Misiołek, A. Wiczkowski, I. Rzewnicki, B. Zielnik-Jurkiewicz, D. Jurkiewicz, Zakażenia drobnoustrojami atypowymi w praktyce laryngologicznej, Magazyn Otorynolaryngologiczny, 2009 Fot. Gerhard Seybert/AdobeStock Opublikowano: 23:35Aktualizacja: 10:40 Bakterie z rodzaju Chlamydia określa się mianem pasożytów, które rozwijając się w komórkach organizmu, doprowadzają do rozwoju chorób bez wysyłania objawów. Zarazić się można drogą kropelkową lub poprzez kontakty seksualne z osobą zakażoną. Czas wylęgania bakterii wynosi 2–4 tygodnie, w zależności od szczepu. Chlamydia – co to za bakteria?Chlamydia pneumoniae – objawyChlamydia trachomatis – objawyChlamydia psittaci – objawyChlamydia – diagnostyka i leczenie Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Objawy chlamydii są mało charakterystyczne, dlatego rozwijająca się choroba jest w wielu przypadkach błędnie rozpoznawana. Wpływa to na cały proces leczenia, które jest przez to nieskuteczne lub mocno opóźnione. Problemem jest oporność bakterii na niektóre antybiotyki. Chlamydia – co to za bakteria? Rodzina Chlamydia to bakterie gram-ujemne, które rozwijają się w komórkach gospodarza, doprowadzając do ich uszkodzenia. Zarazić się można drogą kropelkową lub poprzez kontakty seksualne. Źródłem zakażenia może być człowiek albo chore ptactwo, choć takie przypadki zdarzają się rzadko. Szacuje się, że zakażenie bakterią Chlamydia przeszła lub obecnie przechodzi połowa populacji. Większość chorych nie wie o zakażeniu, ponieważ choroba długo rozwija się w ukryciu. Ponadto przy zakażeniu chlamydią objawy są mało charakterystyczne i kojarzone bardziej z częstymi schorzeniami dróg oddechowych i moczowych, aniżeli z bakterią. Obecnie wyróżnia się trzy gatunki bakterii z rodziny Chlamydia: Chlamydia pneumoniae; Chlamydia trachomatis; Chlamydia psittaci. Objawy zakażenia chlamydią są zależne od rodzaju szczepu, którym człowiek został zarażony. Okres wylęgania bakterii trwa od 2 do 4 tygodni. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN SOS PMS, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne 90,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN Lubrykant 55,00 zł Chlamydia pneumoniae – objawy Chlamydia pneumoniae przenosi się drogą kropelkową. Szczep atakuje głównie górne drogi oddechowe, rzadziej dolne. Żywicielem jest wyłącznie człowiek. Bakteria nie występuje u zwierząt. Zarazić się nią można poprzez kichanie, pokasływanie lub kontakt z przedmiotami należącymi do zakażonego. Pierwsze objawy chlamydii są praktycznie niezauważalne, a gdy są wyraźne, to przypominają infekcję dróg oddechowych. W wielu przypadkach jest to powód nieprawidłowego rozpoznania, np. objawy chlamydii w gardle są niemal identyczne jak przy zapaleniu gardła lub krtani. Chory uskarża się na ból i nieprzyjemną chrypkę. Dodatkowo mogą wystąpić: ból mięśni i stawów; ból głowy; ból ucha; uporczywy kaszel; gorączka. Przy zakażeniu tym gatunkiem bakterii Chlamydia objawy skórne nie występują. Chorzy z takimi zmianami powinni wykonać badania na Chlamydia trachomatis. Chlamydia trachomatis – objawy Zakażenie Chlamydią trachomatis powoduje chlamydiozę. Jest to choroba weneryczna, którą człowiek nabywa poprzez kontakty seksualne z nosicielem. Na zakażenie szczególnie narażone są osoby, które często zmieniają partnerów seksualnych lub lubią przygodny seks. Kobiety z tą chorobą borykają się częściej. Bakteria Chlamydia trachomatis atakuje układ moczowo-płciowy, czego rezultatem są bardzo uporczywe objawy, podobne do zapalenia pęcherza, takie jak ból i pieczenie podczas oddawania moczu, krwawienie z dróg rodnych albo podczas stosunku. Przy chlamydii u mężczyzn objawy są podobne do zapalenia cewki moczowej. Dolegliwościom bólowym towarzyszy ropna wydzielina wyciekająca z penisa. Choroba może zaatakować również odbytnicę albo gardło. U osób chorych na chlamydiozę może się pojawić zespół Reitera. Jest to nie tylko stan zapalny cewki moczowej, ale też charakterystyczne dla tego szczepu chlamydii zmiany skórne i zapalenie spojówek. Chlamydioza zwiększa również ryzyko zachorowania na inne choroby weneryczne. Zakażenie Chlamydią trachomatis jest niebezpieczne, ponieważ nieleczone, może doprowadzić do bezpłodności. Kobiety ciężarne mogą nią zarazić dziecko, czego efektem będzie zapalenie płuc lub spojówek zaraz po porodzie. Zobacz także Chlamydia psittaci – objawy Zakażenia Chlamydią psittaci zdarzają się rzadko. Ten gatunek bakterii jest przenoszony przez ptactwo. Bakteria przenika do organizmu przez drogi oddechowe i wraz z krwią wędruje do komórek wątroby, śledziony oraz płuc, siejąc w nich spustoszenie. Nieprawidłowo rozpoznana, może doprowadzić do martwicy ścianek pęcherzyków płucnych. Charakterystycznymi przy tej chlamydii objawami są uporczywy kaszel i bardzo wysoka temperatura sięgająca 40℃. Nieleczone zakażenie może doprowadzić do sinicy lub zapalenia mięśnia sercowego. Diagnostyka zakażeń chlamydią obejmuje szereg badań laboratoryjnych. Najnowszą i najbardziej czułą metodą jest test PCR, który polega na wyodrębnieniu DNA bakterii z próbki wymazu pobranego z gardła lub cewki moczowej. Niestety jest on rzadko wykonywany ze względu na koszt. Badanie kosztuje około 160 zł. Tańszą metodą jest test ELISA, w którym oznacza się miano przeciwciał w klasie IgG, IgM i IgA, które świadczą o przebytym lub obecnym zakażeniu. Niektórym osobom zaleca się także badanie fluorescencyjne. Leczenie chlamydii polega na podawaniu antybiotyków. Kuracja powinna trwać co najmniej 14 dni. W terapii stosuje się antybiotyki z grupy makrolidów, tetracyklin lub fluorochinolonów, ponieważ inne nie są skuteczne. Przy przewlekłych zakażeniach leczenie może trwać nawet 6 tygodni. Zakażenie bakteriami Chlamydia może współistnieć razem z innymi chorobami przewlekłymi, takimi jak astma, sarkoidoza lub przewlekła obturacyjna choroba płuc. Obecnie prowadzone są badania nad udziałem tych bakterii w stwardnieniu rozsianym, miażdżycy i chorobie Alzheimera. Bibliografia Przytrzymaji odkryj Górska Ewa B., Galoch E., Jankiewicz U., Kowalczyk P., Chlamydophila pneumoniae jako przyczyna chorób układu oddechowego, Medycyna Rodzinna 3/2013: 99-105, Wydawnictwo Borgis. Pawlikowska M., Deptuła W., Choroby u ludzi spowodowane chlamydiami i chlamydofilami, Postepy Hig Med Dosw. (online), 2007; 61: 708-717. Choroszy-Król I., Bober T., Frej-Mądrzak M., Chlamydia trachomatis – aspekty kliniczne i terapeutyczne, Family Medicine & Primary Care Review 2013; 15, 3: 447–449. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Żuchowska Jestem technikiem farmacji z wieloletnim stażem pracy w aptekach ogólnodostępnych. Od wielu lat zajmuję się pisaniem treści na portale internetowe jako copywriter. Moją specjalizacją są artykuły medyczne. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Polecamy Bakteria znana jako „pasożyt energii” towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat. 3 najważniejsze gatunki to: Chlamydia trachomatis – przenoszona drogą płciową powoduje schorzenia układu rozrodczego (liczba zakażeń w USA w skali roku dochodziła do 4 mln.) należy do grupy choroby weneryczne. Chlamydia psittacci – przenoszona przez ptaki wywołuje nietypowe zapalenie płuc zwane chorobą papuzią lub papuzicą Chlamydia pneumoniae – może przy przewlekłym zakażeniu zwiększyć ryzyko miażdżycy oraz zawału serca.